Kocie pyszczki różnią się od siebie w zależności od tego, czy należą do kotki, czy kocura. Kocury, zwłaszcza te, które nie są wykastrowane, mają wyraźnie większe głowy niż kotki. Ich pyski, policzki i wąsy są zwykle większe, dłuższe i bardziej wyraziste. To wszystko za sprawą hormonów. To bowiem testosteron kreuje
Podstawowym zabiegiem profilaktycznym jest oczywiście mierzenie temperatury. Kotu mierzy się temperaturę w odbycie za pomocą specjalnego termometru weterynaryjnego. Zanim przystąpimy do badania końcówkę termometru należy posmarować wazeliną, w innym przypadku badanie będzie dla kota bolesne. Prawidłowa temperatura kota to 38 a stopni Celsjusza. Dobrym pomysłem jest zmierzenie temperatury kota zdrowego, aby wiedzieć jaką ma zazwyczaj temperaturę. Kolejnym badaniem jest sprawdzenie dziąseł kota. Dziąsła zdrowego kota powinny mieć różową barwę. Dziąsła bardzo blade, szare, żółte, niebieskie, czerwone, ceglaste są znakiem choroby i należy z pupilem udać się do lekarza. W kolejnych krokach opiszemy, jak obserwować kota i z jego zachowania wyczytać potencjalne choroby. Warto zobaczyć: Czym charakteryzują się koty domowe? – krótka charakterystyka Pierwszą oznaką jakiejkolwiek choroby są zazwyczaj ospałość i nierychliwość. Przyczyną takiego stanu może być jakiś wirus, infekcja czy też odwodnienie organizmu. W skrajnych przypadkach powodem może być krwawienie wewnętrzne. Może to być również brak apetytu lub anemia. Jeśli zachowanie kota jest nietypowe, na przykład godzinami przesiaduje w jednym miejscu, jest nadzwyczajnie leniwy, nie reaguje na zawołania i jest cichy, może to oznaczać chorobę. W takim przypadku należy z kotem udać się do lekarza. Wspominaliśmy już o braku apetytu. Może to być jednym z objawów choroby. Chory kot nie chce jeść jak również prawie w ogóle nie pije. Jest to powód do poważnego niepokoju, ponieważ w ciągu kilku godzin kot może się odwodnić, a to doprowadzi do poważnych komplikacji. Dodatkowo, jeśli występuje biegunka czy wymioty, należy z kotem udać się do lekarza. Może to być bowiem objaw zatrucia pokarmowego. Wymioty i biegunka występują również w przypadku innych, niekiedy dużo poważniejszych chorób. Wymioty i biegunka szybko mogą doprowadzić kota do odwodnienia i hipoglikemii co może spowodować drgawki, zapaść a nawet śmierć. Dlatego, jeśli kot przestał pić i jeść, należy jak najszybciej udać się do weterynarza. Zobacz również: Ailurofobia i ailurofilia - co to takiego?
Co se týče toho odstraňovače zápachu/vysoušeče bot, koupila jsem jej přes nějaký slevomat a řekla bych, že je to jedno. Teď jsme koupili jiný taťkovi a slouží úplně stejně, důležité je, aby měl ionizátor. To se mi líbí. Citovat.
Sterylizacja i kastracja to najlepsze sposoby na uniknięcie uciążliwych skutków rui, zapobieganie ciąży u kotów oraz ochrona przed wieloma chorobami. To również ważne narzędzie przeciwdziałania bezdomności wśród zwierząt. Na czym polega sterylizacja kotki? Czym różni się od kastracji? Jak opiekować się zwierzęciem po zabiegu? Spis treści: Co to jest sterylizacja kotki? Czym się różni od kastracji? Kastracja i sterylizacja kotki – zalety Sterylizacja kotki – kiedy wybrać się na zabieg? Jak przygotować kotkę do kastracji? Jak zająć się kotką po sterylizacji? Kotka po sterylizacji – zachowanie Sterylizacja kotki – cena Co to jest sterylizacja kotki? Czym się różni od kastracji? Sterylizacja i kastracja to zabiegi trwałej, chirurgicznej antykoncepcji, które na stałe pozbawiają zwierzę możliwości rozrodu. Zwyczajowo przyjęło się używać terminu „sterylizacja” w przypadku pozbawienia płodności kotki, a „kastracja” – kocura. Oba pojęcia bywają też traktowane jako synonimy. Jest to niewłaściwe rozumienie tych słów. W terminologii medycznej pojęcia te definiuje się zupełnie inaczej. Sterylizacja kotki polega na przecięciu lub podwiązaniu jajowodów. Kastracja natomiast polega na całkowitym usunięciu jajników lub macicy wraz z jajnikami. U kocurów również można przeprowadzić zarówno kastrację, jak i sterylizację – pierwszy zabieg polega na wycięciu jąder, drugi na przecięciu nasieniowodów. Zabiegi kastracji i sterylizacji kotki wykonuje się w znieczuleniu ogólnym. Operacja zaczyna się od nacięcia powłok brzusznych, a następnie usuwa się gonady (wraz z macicą) lub podwiązuje jajowody. W praktyce weterynaryjnej wykonuje się zazwyczaj zabieg kastracji. W przychodniach weterynaryjnych lekarze dysponują sprzętem, który monitoruje tętno i inne życiowe parametry podczas trwania całej operacji. Rodzaj znieczulenia i środki anestetyczne są dobierane indywidualnie do potrzeb każdego zwierzęcia. Kastracja i sterylizacja kotki – zalety Kastracja czy sterylizacja kotki powodują trwałą niepłodność – dają pewność, że kotka nigdy nie będzie miała rui i nie zajdzie w ciążę. Zabiegi te pomagają przede wszystkim w ograniczaniu bezdomności zwierząt. Kastracji powinny być poddawane wszystkie zwierzęta, które nie są osobnikami hodowlanymi. Za sprzedaż zwierząt z niezarejestrowanych hodowli grożą surowe kary. W niektórych krajach Europy wprowadzony jest nawet nakaz kastracji zwierząt niehodowlanych. Kastracja i sterylizacja kotki mają też korzystny wpływ na jej zdrowie. Zapobiegają chorobom macicy i jajników, takim jak ropne zapalenie macicy (tzw. ropomacicze). Istnieje mniejsze prawdopodobieństwo wystąpienia nowotworu sutka u wykastrowanej lub wysterylizowanej kotki, zwłaszcza jeśli zabieg zostanie wykonany przed pierwszą rują. Ważne jest również to, że kotka traci popęd płciowy, który jest przyczyną frustracji u zwierzęcia, gdy nie może zostać zaspokojony. Sterylizacja kotki – kiedy wybrać się na zabieg? Dobrym momentem kastracji lub sterylizacji kotki jest wiek około 6–12 miesięcy, minimum dwa tygodnie po pierwszej rui. Niektórzy lekarze weterynarii rekomendują wcześniejszą kastrację lub sterylizację kotki – przed pierwszą rują, co zapobiega poważnej nowotworowej chorobie gruczołu mlekowego. Dokładny termin zabiegu powinien ustalić lekarz weterynarii, na podstawie indywidualnych cech danego zwierzęcia. Wczesna sterylizacja zmniejsza ryzyko powikłań pooperacyjnych, ponieważ narządy młodego zwierzęcia nie są jeszcze dobrze wykształcone i ukrwione. Im młodszy kot, tym lepiej znosi narkozę i szybciej dochodzi do siebie po operacji. Bardzo wczesną sterylizację praktykuje się zwłaszcza w przypadku kotek wolnożyjących i dzikich, ponieważ trudno jest na czas zaobserwować u nich objawy pierwszej rui. Poza tym znane są przypadki kotek, które zaszły w ciążę nawet około 4. miesiąca życia. Mitem jest, że kotkę należy kastrować dopiero po pierwszej ciąży. Takie postępowanie nie ma medycznego uzasadnienia. Niestety wciąż pokutuje przekonanie, że młoda kotka ma instynkt macierzyński i powinna choć raz zostać mamą. W rzeczywistości instynkt ten pojawia się dopiero po urodzeniu kociąt. Im szybciej- zgodnie z zaleceniami lekarza- wykonamy zabieg kastracji, tym lepiej dla zwierzęcia. Kiedy sterylizować kotkę, która urodziła potomstwo, aby nie zaszła w kolejną ciążę? Zabieg ten wykonuje się około 5–8 tygodni po porodzie. Zbyt wczesna kastracja może wstrzymać laktację u kotki. Zwierzę po zabiegu jest bardzo osłabione i nie może dobrze opiekować się potomstwem nawet przez kilka dni. Istnieje też ryzyko, że kocięta uszkodzą ranę lub szwy. Jak przygotować kotkę do kastracji? Przed zabiegiem kastracji lub sterylizacji kotki, konieczna jest wizyta wstępna u lekarza weterynarii. Czasem konsultacja przed kastracją obejmuje morfologiczne i biochemiczne badanie krwi i wtedy zwierzę powinno być na czczo (ok. 6–8 godzin bez jedzenia), dlatego przed wizytą ustal z lekarzem, jak przygotować do niej kotkę. Dokładne zbadanie kota jest konieczne do tego, żeby wykluczyć jakiekolwiek przeciwwskazania do operacji. Sterylizację i kastrację można przeprowadzić tylko wtedy, gdy kotka jest całkowicie zdrowa. Przeciwwskazania do sterylizacji kotki: choroby nerek, choroby wątroby, choroby zakaźne, niewydolność oddechowo-krążeniowa, nieprawidłowa krzepliwość krwi, ruja, laktacja. Podczas wizyty poprzedzającej sterylizację lub kastrację powinniśmy dowiedzieć się również, jak przygotować zwierzę do zabiegu. Lekarz weterynarii udzieli wszystkich niezbędnych informacji. Najważniejsze zalecenia to: kot powinien być na czczo – przez 6-8 godzin przed operacją nie można karmić kota, około 2 godziny przed zabiegiem należy również uniemożliwić kotu dostęp do wody. Jak wygląda sterylizacja kotki? Lekarz najpierw goli sierść na obszarze zabiegowym, a następnie wykonuje cięcie na brzuchu albo z boku ciała kotki. Długość nacięcia zależy od metody zastosowanej przez chirurga – czasami jest to zaledwie 1 cm. Po operacji zakładane są szwy, które usuwa się podczas wizyty w lecznicy po około 7 dniach. Aby nie uszkodzić i zanieczyścić rany, do momentu zdjęcia szwów, kotka musi nosić ubranko pooperacyjne albo kołnierz, który jednak dla zwierzęcia jest mniej wygodny. W dzień zabiegu lekarz aplikuje antybiotyk oraz lek przeciwbólowy. Po 1-2 dniach odbywa się wizyta kontrolna, podczas której specjalista ocenia proces gojenia się rany i ewentualnie podaje kotce kolejną dawkę antybiotyku i leku przeciwbólowego. Jak zająć się kotką po sterylizacji? Znieczulenie ogólne i każda ingerencja chirurgiczna niosą ze sobą pewne ryzyko. Powikłania występują stosunkowo rzadko, ale jednak mogą się zdarzyć. Zwierzę po zabiegu musi być wybudzone i świadome, zanim zabierzesz je do domu. Rolą lekarza weterynarii jest dopilnowanie, aby proces wybudzania z narkozy przebiegał poprawnie. Kotka dochodzi do siebie w ciągu kilku godzin od zabiegu. Gdy już będzie w domu: zapewnij jej ciepło, z uwagi na obniżenie temperatury ciała po zabiegu – może to być ulubione posłanie z ciepłym (ale nie gorącym) termoforem lub poduszką elektryczną; umieść ją w cichym i spokojnym miejscu, w którym będzie czuła się bezpiecznie i nic jej nie będzie niepokoiło; legowisko ułóż na podłodze – kotka przez kilka-kilkanaście godzin po operacji może mieć problemy ze wstawaniem i utrzymaniem równowagi, pozwoli to uniknąć upadków i urazów; przypilnuj kotkę, żeby przez kilka dni po zabiegu ograniczyła aktywność, w szczególności skakanie, które w skrajnych przypadkach może doprowadzić do przepukliny; w pobliżu legowiska umieść kuwetę – kot po kroplówce produkuje więcej moczu i po przebudzeniu może poczuć potrzebę opróżnienia pęcherza; pod tylną część ciała kotki podłóż podkład higieniczny – niektóre zwierzęta mogą mimowolnie oddawać mocz lub kał jeszcze przez kilka godzin po zabiegu; przestrzegaj zaleceń lekarza weterynarii w kwestii jedzenia i picia – wodę zazwyczaj można podać dopiero po całkowitym wybudzeniu kota (około 6 godzin po zabiegu), aby zapobiec zakrztuszeniu się; a posiłek nawet dopiero kolejnego dnia po operacji; jeśli lekarz nie zaleci inaczej, kotka powinna mieć założony fartuszek pooperacyjny do momentu usunięcia szwów – możesz go zdejmować tylko wtedy, kiedy masz na nią oko i nigdy w nocy; gojąca się rana swędzi, przez co kotka może ją zbyt intensywnie lizać i próbować wyrwać szwy, dlatego musisz dopilnować, by fartuszek był prawidłowo założony; codziennie sprawdzaj ranę pooperacyjną – jeśli nie goi się prawidłowo, ma nieprzyjemny zapach lub jest stale obrzęknięta, udaj się na konsultację do lekarza weterynarii. Chociaż powikłania po sterylizacji kotki występują stosunkowo rzadko, to powinieneś uważnie obserwować swojego pupila, zwłaszcza przez pierwsze godziny i dni po operacji. Niektóre powikłania (na szczęście rzadkie) to krwotok wewnętrzny, krwawienie z pochwy, ziarniak, przepuklina. W razie wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów powinniśmy od razu udać się do lekarza weterynarii. Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia nadwagi i otyłości, dieta kotki po sterylizacji lub kastracji wymaga pewnych modyfikacji. Usunięcie narządów płciowych powoduje tworzenie się nowej równowagi hormonalnej w organizmie zwierzęcia. Wpływa to na spowolnienie tempa metabolizmu oraz zwiększenie apetytu, przez co kotka może szybko przytyć, jeśli nie zmienimy jej żywienia. Kotki po sterylizacji powinny otrzymywać karmę o niższej zawartości tłuszczu, obniżonej kaloryczności i zawierającą optymalną ilość minerałów w trosce o drogi moczowe. Po kastracji wzrasta ryzyko kamicy moczowej, a dzięki obniżonej zawartości minerałów, z których mogą tworzyć się kamienie moczowe, ryzyko to jest zmniejszane. Wybieraj pokarm kompletny i zbilansowany: suchą karmę opracowaną specjalnie dla zwierząt po kastracji i sterylizacji oraz mokre jedzenie. Wilgotny pokarm zawiera więcej wody i mniej kalorii niż karma sucha, dlatego warto podawać go kotom po sterylizacji. Należy zachować przy tym odpowiednie proporcje: 90% karmy mokrej i 10% karmy suchej, pod względem masy produktu. Takie żywienie kota pomaga w kontrolowaniu jego masy ciała oraz w dbaniu o zdrowie jego dróg moczowych. Kotka po sterylizacji - zachowanie Wbrew powszechnemu przekonaniu, sterylizacja kotki nie wpływa na zmianę jej charakteru. Zabieg nie ma żadnego wpływu na psychikę zwierzęcia. Wpływa natomiast na poziom hormonów płciowych (powoduje spadek stężenia estrogenów) i eliminuje ruję, więc znikają uciążliwe dla niej i jej opiekuna objawy: natarczywe miauczenie, ocieranie się o nogi, brak apetytu, bezsenność. Dzięki sterylizacji kotka uspokaja się i odzyskuje równowagę. Kotka może w tym czasie mieć też zwiększony apetyt i skłonności do „żebrania”, kiedy spożywasz posiłek. Takie zachowanie obserwuje się zwłaszcza przez pierwszych kilkanaście tygodni po zabiegu. Sterylizacja kotki - cena Ceny sterylizacji i kastracji kotki mieszczą się w granicach 150-500 zł. Koszty te zależą od placówki, stosowanych materiałów, metody sterylizacji lub kastracji, rodzaju znieczulenia itp. Do ceny tej należy doliczyć koszt ubranka pooperacyjnego oraz koszt wizyty pooperacyjnej, czyli około 50-100 zł. W niektórych miastach organizowane są akcje sterylizacji kotów za darmo. W wyznaczonych placówkach można wówczas wykonać taki zabieg bez konieczności wnoszenia opłaty lub w promocyjnej cenie. Zazwyczaj odbywa się to wiosną, kiedy trwa okres godowy kotów.
Pierwszy etap trwa około 2 dni. Kotka ociera się o wszystko dookoła i nie dopuszcza do siebie kocura. Drugi etap to ruja właściwa, w trakcie której zauważyć można u kota wyżej wymienione objawy. Kotka głośno nawołuje kocury, wije się, znaczy teren. Etap ten może trwać nawet do 20 dni, jednak najczęściej kończy się już po
Na pierwszy rzut oka rzeczywiście takie zachowanie wygląda na brutalne. To jednak tylko pozory. Jeśli już kogoś tu miałbym nazwać brutalnym, to z pewnością nie byłby to kocur. Czasem żal mi tych biednych kocich kawalerów, którym podczas zalotów dostaje się od kotek po głowach. W kocich zalotach zdecydowany prym wiodą samice. I to one potrafią brutalnie traktować swych adoratorów. A ci zwykle starają się raczej „słownie” przekonać kotki do romansu aniżeli siłą. Dlaczego więc podczas kopulacji chwytają swoje wybranki za kark? Niejaki Desmond Morris – brytyjski naukowiec i autor wielu poczytnych książek o zachowaniu ludzi i zwierząt – twierdzi, że to taki „chwyt psychologiczny”. Czy widzieliście kiedyś, jak kotka przenosi swe młode w zębach, trzymając je za skórę na karku. Kocięta zachowują się wówczas jak małe bezwolne worki. Dorosły kot reaguje zresztą tak samo, gdy odpowiednio chwycić go za kark i podnieść – zwisa niczym kociaczek. Chwytając kotkę za kark podczas kopulacji kocur wyzwala u niej ten sam odruch. Ma ona ponoć podświadomie zareagować jak kociak, ulec samcowi i nie atakować go. I to działa? Wygląda na to, że tak. W każdym razie do chwili, gdy jest już po wszystkim. Wówczas kocur puszcza samicę i ucieka jak najdalej od niej. Żadne bowiem „chwyty psychologiczne” mu już nie pomogą – wściekła kocica rzuca się na niego z pazurami. Ale można ją zrozumieć, ponieważ akt kopulacji sprawia jej ból, o czym wcześniej już pisałem. Zdjęcie:
Jak rozpoznać płeć u kota - badanie anatomiczne. Najbardziej sprawdzonym sposobem na ustalenie płci kota jest badanie jego anatomii. Rozpocznij od uniesienia ogona kota, delikatnie przyciskając go do góry, aby uwidocznić okolicę miednicy i narządy płciowe kota. U samców można zauważyć dwa otwory – jeden znajdujący się tuż pod
Wszyscy chcielibyśmy, żeby nasze koty żyły wiecznie. To ogromna niesprawiedliwość, że żyją o wiele krócej od nas. Dobra wiadomość jest jednak taka, ze wraz z postępem medycyny ich życie, tak samo jak nasze – wydłuża się, co pozwala nam spędzić z nimi więcej czasu. Cieszmy się tym czasem, póki mamy taką okazję! Niestety w końcu przychodzi moment, w którym kot umiera. Czy można go jakoś zauważyć? Po czym poznać, że kot umiera? Spis treści: ( kliknij aby przejść )Po czym poznać że kot umiera? Oznaki śmierci kota Koty są prawie od zawsze uważane za istotny niezwykłe i wręcz magiczne. W starożytnym Egipcie były czczone praktycznie na równie z bogami, a skrzywdzenie kota wiązało się nawet z karą śmierci. Reputacja kotów nieco upadła w średniowieczu, kiedy to posądzano je (szczególnie czarne koty) o spiskowanie z samym diabłem. Dzisiaj oczywiście nie wierzymy już, że przebiegające czarne koty zwiastują niebezpieczeństwo, ale mimo tego zachowały reputację tajemniczych i nieco magicznych zwierząt. Niektórzy uważają nawet, że są w stanie wyczuć śmierć innych ludzi, a nawet swoją własną. No właśnie, czy kot jest w stanie wyczuć swoją śmierć? A jeśli jest w stanie, to na jakie symptomy trzeba uważać? Oznaki śmierci kota Bardzo trudno jest pożegnać zwierzaka, którego kochało się i traktowało jak członka swojej rodziny. Dobra wiadomość jest taka, że obecnie coraz częściej można pożegnać swojego zwierzaka w należyty sposób i zapewnić mu miejsce na specjalnym cmentarzu dla zwierząt. Czy jednak koty są w stanie w ogóle wyczuć swoją śmierć? Aby odpowiedzieć na to pytanie, warto przywołać opinię znanego zoologa, Desmonda Morrisa, według którego kot, podobnie jak inne zwierzęta, nie zdaje sobie sprawy z tego, że umiera. Koty, według obecnej wiedzy nie posiadają takiej samoświadomości jak człowiek. Innymi słowy, kot nie może jako tako wyczuć swojej śmierci, ale może bardzo dobrze rozpoznać jej symptomy, takie jak między innymi osłabienie. Mruczki postrzegają i odbierają świat zupełnie inaczej, niż my. Mają o wiele bardziej wyczulone zmysły i o wiele lepiej, niż my dostrzegają wszelkie zmiany, które zachodzą w ich ciałach. Możesz być zaniepokojony, kiedy zachowanie kota nagle się zmieni. Jeśli zwierzak dotychczas bardzo lubił towarzystwo ludzi, a teraz zaczyna ich unikać, może to być oznaka tego, że śmierć może się zbliżać. Ale nie można jej wyrokować na podstawie jednego objawu. Apatia może być oznaką mnóstwa innych chorób, które są w pełni wyleczalne. Autorytetem powinien być przede wszystkim weterynarz. Nie ulega jednak wątpliwości, że kot, którego koniec się zbliża, unika ludzi, innych kotów i udaje się w spokojne, ciche miejsce. Organizm kota, które zaczyna wchodzić w agonię jest o wiele bardziej wyczulony na wszystkie bodźce, dlatego ich unika. Odczuwa o wiele silniej dotyk, zapach, uciążliwe dźwięki, etc. Wszystko zależy jednak od osobnika, ponieważ zdarzają się koty, które zachowują się zupełnie odwrotnie – chcą spędzać więcej czasu ze swoim opiekunem, tulą się więcej, niż zazwyczaj. Koty są mimo wszystko bardzo skrytymi istotami, dlatego należy szukać subtelnych sygnałów. Zapisz się na newsletter!
Różny jest też czas trwania rui. U kotek wolno żyjących i wychodzących raczej nie trwa dłużej niż kilka dni – samica szybko zostaje pokryta. U kotek niewychodzących natomiast może to być zarówno kilka, jak i kilkanaście dni, a bywa, że i dłużej. Oczywiście mowa o samicach, które nie są dopuszczane do kocura.
Zachowanie kocurów Kocury, z racji zadań, jakie stawia przed nimi natura, mogą być bardziej agresywne, ale nie muszą tego okazywać w stosunku do człowieka. Najczęściej wdają się w bójki z innymi kotami. Ich długie eskapady, odbywane także w poszukiwaniu partnerki, mogą zagrażać jego zdrowiu i narażać go na wiele niebezpieczeństw. Z kolei koty, które nie są wypuszczane z domu, mają skłonności do uciekania. Inną niedogodnością dla domowników jest znaczenie moczem wszystkich kątów przez kota, spędzającego życie w domu człowieka. Zapach, pozostający po tego rodzaju naturalnym i instynktownym zachowaniu, jest bardzo charakterystyczny i trudny do wywabienia. Jeśli kot nie bierze udziału w hodowli, można się zastanowić nad kastracją kocura. Zabieg ten spowoduje wygaszenie niepożądanej przez właściciela postawy. Co ważne, nic innego nie jest w stanie oddziaływać na kocury, nie można ich np. oduczyć tego rodzaju, wrodzonych przecież, typów zachowania. Zachowanie kotek Poza czasem rui, kotka nie wykazuje zachowania podobnego do kocurów. Jednak, kiedy nastanie ruja, nawoływanie przez kotkę partnerów może być męczące dla domowników i otoczenia. Inne czynności, jakie kotki wykonują w tym czasie, to unoszenie ogona i zadu, ocieranie się o wszystkie napotkane przedmioty, tarzanie się. Niepokój opiekuna może wzbudzić także stan wyczerpania kotki. Powodowany jest on niespaniem oraz niejedzeniem. Kotki w rui mogą także uciekać, wykorzystać chwilę nieuwagi właściciela. Niektóre z nich mogą też znaczyć teren moczem. Jego zapach nie jest jednak tak wyczuwalny i intensywny dla człowieka, jak mocz kocurów. Wykastrowanie kotki zapobiegnie takiemu zachowaniu. Kot czy kotka – jak zachowują się zwierzęta obu płci? Czy jest jakaś istotna różnica w ich wychowaniu i opiekowaniu się nimi? Kiedy przeprowadzić kastrację kota? Zabieg kastracji najlepiej jest przeprowadzić przed osiągnięciem dojrzałości płciowej przez koty. W przypadku kotki jest to czas między czwartym a szóstym miesiącem życia. W przypadku kocura czas ten przypada między szóstym a ósmym miesiącem życia. Kot czy kotka – czy ma to jakiś wpływ na alergie u ludzi? Okazuje się, że kwestia wyboru kot czy kotka, jest znacząca w przypadku ludzi, którzy maja alergię na kocią sierść. Czynnikiem uczulającym jest właściwie białko, znajdujące się w łoju lub ślinie, czyli w wydzielinach. Kocury posiadają więcej gruczołów łojowych niż kotki, a co za tym idzie wydzielają więcej alergenów. Niewykastrowane koty zaś, produkują najwięcej alergenów. Jeżeli chcesz się dowiedzieć, które koty są najlepszym wyborem dla alergika to kliknij tutaj: Jaki kot dla alergika? Co może decydować o wyborze między kotem i kotką? Jeśli zdecydujemy się na zabieg kastracji, nie będzie większych różnic pomiędzy kotem i kotką, poza dymorfizmem płciowym, tj. różnicami w wyglądzie zewnętrznym. Dymorfizm płciowy u kotów, czyli płeć kota – jak rozpoznać? Wygląd kotów różni się w wieku dorosłym. Biorąc pod uwagę płeć kota, jak rozpoznać ją po cechach wyglądu zewnętrznego? U kociąt ciężko rozpoznać różnicę na pierwszy rzut oka. Dorosłe koty zazwyczaj różnią się wielkością ciała i głowy. Co za tym idzie kocury bywają większe od kotek. Mogą być masywniejsze, mocniej zbudowane, więcej ważyć. Nie u wszystkich kotów musi tak być. Równie dobrze kotka może być większa, a kocur bardziej drobny. Wśród rasowych kotów czasem łatwiej zauważyć różnicę, szczególnie kocury dużych ras bywają znacznie większe od kotek. Hodowla rasowych kotów – jaka płeć kota jest ważniejsza przy jej zakładaniu? Wiadomo, że przy hodowli płeć kota, a właściwie jej wybór, stają się mniej problematyczne, ponieważ hodowca będzie zapewne zainteresowany posiadaniem zarówno kocura, jak i kotki. Warto jednak wiedzieć, że podstawą założenia hodowli kotów rasowych, jest posiadanie kotki. Tylko posiadanie kotki z rodowodem jest podstawą do założenia hodowli. Właściciel takiej kotki może wnioskować o rejestrację hodowli. Kot czy kotka – który wybór będzie lepszy? Czy płeć kota ma znaczenie? Jak rozpoznać kota od kotki? Choć pytanie: „Jak rozpoznać kota od kotki?” wydaje się proste, nie każdy tak myśli. Niektórzy mają z tym poważne problemy. Szczególnie wtedy, kiedy właśnie okociła się kotka i leży obok niej kilkoro uroczych maluchów. Wszystkie mają piękne pyszczki, są malutkie, puszyste i jednakowo próbują się dostać do mleka swej mamy… Wszystkie tulą się jednakowo do rąk, jednakowo miauczą, a zaglądanie im pod ogonki nic nie daje, ponieważ wyglądają tak samo. Czy na pewno wyglądają tak samo? Niezupełnie. Doświadczony opiekun będzie umiał rozpoznać różnicę od razu. Największy problem sprawia rozpoznanie płci u kociąt, ponieważ jądra u małego kocurka jeszcze nie zstąpiły, a reszta wydaje się taka sama. Ujście układu trawiennego, czyli odbyt, znajduje się na tej samej wysokości zarówno u kocura, jak i u kotki. Natomiast ujście układu moczowo-płciowego znajduje się na różnej wysokości u obu płci. Posiada też inny kształt. U kotek pionowa kreska, oznaczająca wejście do pochwy, znajduje się tuż pod odbytem. U kocurów natomiast ujście jest bardziej okrągłe i znajduje się znacznie niżej: ok. 1,5 cm u kociąt oraz ok. 2,5 cm u dorosłych kocurów. Umaszczenie kotów – pewne kolory sierści zdarzają się częściej u danej płci Czy po kolorze sierści można rozpoznać kota? W pewnych przypadkach umaszczenie kota może sugerować jego płeć z dużym prawdopodobieństwem. I tak kolor rudy w 4/5 przypadków wskazuje na to, że mamy do czynienia z kocurem. Rude kotki stanowią tylko 20% kociej populacji i są przez to rzadkością. Połączenie kolorów: rudego, czarnego i białego prawie z całą pewnością wskazuje zaś na kotkę. Jeśli kocur posiada takie umaszczenie prawie w każdym przypadku okazuje się bezpłodny. Kot czy kotka – jeszcze kilka uwag o możliwych różnicach płciowych u samców i samic Między kocurami i kotkami mogą być inne subtelne różnice. Właściciele kotów, którzy posiadają te zwierzęta już przez dłuższy czas, na pewno są w stanie zauważyć te rozbieżności. Skłonność do przybierania na wadze Kocury zazwyczaj mają większą tendencję do przybierania na wadze (warto wtedy zacząć podawać kotu lekkostrawną karmę dla kotów). Niekoniecznie musi się to wiązać z ich łakomstwem. Chociaż potrafią być także łasuchami. Bycie większym, silniejszym i mężniejszym może być po prostu wpisane w ich genotyp. Zatem koty, być może podświadomie, dążą do posiadania tego typu wyglądu. Im kocur będzie większy i silniejszy, tym bardziej poradzi sobie w pokonaniu rywali, co zakończy się nagrodą w postaci dostępu do kotki. Im kocur będzie okazalszy, będzie miał wspanialsze futro, tym bardziej zaimponuje swojej wybrance. Kotki natomiast znacznie częściej są szczupłe, nawet filigranowe. Wydają się przez to dłuższe. I tutaj mogą zachodzić zależności, które są wynikiem tysięcy lat ewolucji. Mniejsze rozmiary pozwalają kotkom zachować zwinność i większą szybkość w trakcie polowania. Kiedy kotka poluje dla swych dzieci, to bardzo ważne, by była w stanie wyżywić maluchy i dostarczyć im pokarm w wystarczającej ilości. Kot czy kotka – który wybór będzie lepszy? Czy płeć kota ma znaczenie? Wychodzenie na dwór Niektóre koty dobrze znoszą mieszkanie w domu, najczęściej w bloku. Jeśli dobrze zajmiemy je zabawą, nie będzie im tęskno do wychodzenia na dwór. Warunkiem jest jednak, by przyzwyczaić je do tego od małego kociaka. Chociaż znajdują się i koty, które wałęsały się przez część swego życia po dworze, prowadziły półdziki tryb życia, ale później po przygarnięciu przez człowieka, bardzo chętnie zostawały w domu. Niektóre koty po prostu potrafią okazać wdzięczność za zainteresowanie się nimi. Za to, że znalazły dom i opiekuna. I za nic w świecie nie chcą ich opuszczać. Wszystko zależy od zdobytego doświadczenia. Koty to także żywe istoty i życiowe nauki są dla ich rozwoju równie ważne, jak dla innych zwierząt zamieszkujących planetę. Zdarzają się koty, które cieszą się, że mają dom, spokój, ciszę i bezpieczeństwo. Mogą wreszcie bezpiecznie pospać, dostać ulubione przysmaki dla kota lub w ogóle karmę dla kota. Ich życie przestaje zależeć od tego, co upolują. Jak wiadomo koty to piecuchy. Gdy znajdą ciepły kąt, z dala od przeciągów, mogą chcieć w nim ciągle przebywać. Wszystko naprawdę zależy od charakteru kota. Czasami nie ma wpływu na to płeć kota. Wszystko jedno czy mamy do czynienia z kotką czy kocurem. Skłonność do włóczęgostwa oraz zachowanie w rui Niestety zdarzają się koty, które po prostu muszą wychodzić na dwór. Bez tego dzieją się z nimi różne, niepożądane zwykle przez opiekuna, rzeczy. W przypadku kocurów, najczęściej do repertuaru tych niepożądanych rodzajów zachowania zaliczyć można agresję oraz znaczenie terenu moczem. Zdarzają się przypadki, że może nie pomóc nawet kastracja. Wypuszczanie kota z domu przeważnie załatwia sprawę. Kot bardzo się uspokaja, przestaje być agresywny i znaczyć swym mocnym zapachem wszystkie kąty. Można nauczyć kocura wychodzenia o stałej porze. Kot będzie czekał codziennie na wypuszczenie z domu. Czas, jaki na taki spacer można przeznaczyć, zależy od każdego kota indywidualnie. Może to być 15 minut, pół godziny i więcej. Można spacerować razem z kotem lub wypuszczać go samego. Zachowanie kotki w rui może bywać nieznośne, szczególnie nocami. Może się ona domagać wręcz wypuszczenia na dwór, a pod domem zachowywać się bardzo głośno, by przywołać kocury. Kastracja kotki powinna pomóc od razu. O jednym trzeba pamiętać. Jeśli zaczniemy kota wypuszczać z domu, będziemy musieli tak postępować już cały czas. Różnice zachowania, wynikające z odmiennej płci będą się zacierać po zabiegu kastracji. Nie traktujmy tego zabiegu, jako wielkiego zła lub krzywdy, wyrządzanej zwierzęciu. Po świecie i tak chodzi mnóstwo biednych i bezdomnych kotów. Poddanie zabiegowi kastracji to zwykła ludzka odpowiedzialność za inne stworzenia. Dla Waszych pupili polecamy: Acana karma dla kota Alpha Spirit karma dla kota Animonda karma dla kota Applaws karma dla kota Arion karma dla kota Benek karma dla kota Bosch karma dla kota Bozita karma dla kota Brit karma dla kota Butcher’s karma dla kota Trovet karma dla kota Whiskas karma dla kota
2. Zrównoważona dieta, czyli co zrobić, by kot po kastracji nie tył. Odpowiednia dieta to bardzo ważna kwestia po zabiegu. Zmienia się wówczas gospodarka hormonalna – wytwarza się mniej hormonów męskich, przez co koci metabolizm znacznie zwalnia. Co więcej, kot po kastracji może odczuwać baaardzo wzmożony apetyt, który nie ma
Agresja u kota Skąd się bierze agresja u kota i jak sobie z nią poradzić? Jednym z najczęstszych problemów behawioralnych, z jakimi muszą mierzyć się właściciele kotów, jest agresja. Agresywne zachowania mogą dotyczyć zarówno innych zwierząt – członków „domowego stada”, jak i człowieka. Jest to więc zaburzenie zachowania, które może być bardzo niebezpieczne i bolesne w skutkach dla opiekunów. Jakie są rodzaje agresji? Jak walczyć z agresją u kotów? Czy istnieją leki dla agresywnych kotów? Na te pytania odpowiadam w poniższym artykule, zachęcam do przeczytania całego. Co to jest agresja u kota?Jak rozpoznać czy masz do czynienia z agresją?Agresja terytorialnaAgresja samczaAgresja obronnaAgresja przemieszczonaAgresja w zabawieJakie czynniki sprzyjają powstawaniu agresji?Wychowanie i okres socjalizacjiCzynniki genetyczneCzynniki osobniczePłećWiekJak uspokoić agresywnego kota?Agresja terytorialnaAgresja ze strachuAgresja z bólu, chorobyAgresja po wizycie u weterynarzaAgresja w stosunku do dzieckaLeki i preparaty dla agresywnych kotówAgresja u kota co robić? Co to jest agresja u kota? Rodzaje agresji u kotów Agresja to najogólniej mówiąc negatywne zachowanie jednej żywej istoty, w stosunku do drugiej istoty, niekoniecznie dążące do wyrządzenia krzywdy. Agresję możemy podzielić na agresję czynną i agresję bierną. Agresja czynna – aktywna to bezpośrednio wymierzony atak. Ten typ agresji może charakteryzować zachowaniami takimi jak: nastroszenie grzbietu – postawa grożąca,syczenie,warczenie,atak łapami z wysuniętymi pazurami,gryzienie. Musisz wiedzieć, że koty, jako bardzo inteligentne stworzenia, często planują swój atak. Obserwują plan dnia swojej ofiary, potem cierpliwie czekają na swoją ofiarę, gdy ta nawet nie spodziewa się ataku. Ataki potrafią być systematyczne i doprowadzić drugiego kota do stanu, w którym żyje on w ciągłym stresie, i przyjmuje postawę całkowitego wycofania z codziennego życia, co grozi wieloma powikłaniami. Agresja bierna to taka w której kot nie atakuje swojej ofiary bezpośrednio. Gdybyśmy chcieli przenieść to pojęcie na ludzki język, to agresje bierną, pasywną, można by porównać do znęcania się psychicznego. Kot agresor wpatruje się jedynie w swoją ofiarę, uniemożliwiając jej tym np. podejście do miski z jedzeniem, własnym ciałem zagradzają dojście do ważnych dla swojej ofiary miejsc lub przedmiotów. Ponieważ opiekunowie kotów zazwyczaj nie zauważają opisanych przeze mnie zachowań, ten typ agresji jest bardzo często lekceważony. Jest to bardzo niekorzystne, szczególnie, jeśli chodzi o psychikę ofiary. Jeśli agresja wymierzona jest w inne zwierzę, może mieć długofalowe skutki. Zauważono, że zwierzęta takie cierpią podobnie do prześladowanych ludzi: uciekają, chowają się, stają się nerwowe, próbują być niewidzialne. Jako właściciel prześladowanego zwierzaka, musisz sobie zdawać sprawę również z tego, że problemy emocjonalne mogą wiązać się z realnymi problemami zdrowotnymi. Zbyt długie trzymanie moczu czy nie dopuszczanie do wodopoju, mogą również doprowadzać do powstawania licznych chorób. Koty zestresowane często mają problem z: zapaleniami pęcherza,odkładaniem się kamieni pęcherzowych,kamieniami nerkowymi. Znerwicowane zwierzaki często też wylizują sobie sierść doprowadzając po pewnym czasie, do powstawania otwartych ran. Czynność ta może wchodzić w nawyk i bardzo trudno jest się jej pozbyć. Jak widzisz, agresja nie jest błahostką, którą można zignorować… Jak ją rozpoznać dowiesz się w dalszej części artykułu. Jak rozpoznać czy masz do czynienia z agresją? Jakie są objawy agresji u kota? Po pierwsze musisz wiedzieć, że część agresywnych zachowań, nie do końca podyktowane jest złymi zamiarami Twojego kociaka, a jego wrodzonym instynktem. Zachowań takich bardzo trudno jest się pozbyć… Ze względu na powód powstawania agresji u kotów możemy wyróżnić: agresję terytorialną, spowodowana obecnością drugiego zwierzęcia, człowiekaagresję samczą,agresję obronną – z bólu bądź strachu,agresję przemieszczoną,agresję w zabawie. Agresja terytorialna Koty bronią swojego terytorium Jako opiekun kota, musisz sobie zdawać sprawę z tego, że mimo tego, że jest Twoim najsłodszym pupilem, w głębi serca nadal pozostaje dzikim łowcą. Właśnie ten pierwotny instynkt każe Twojemu kociaków bronić swojego terytorium. A co możemy rozumieć pod terminem kocie terytorium? Za „swoją strefę” koty uważają nie tylko pokój w którym mieszkają, ale także cały dom i ogród. Dla kota jest to teren należący tylko do niego, a każdy obcy jest traktowany jako intruz, który chce zniszczyć prywatną własność. To koty decydują kto może wejść na ich teren. Dlatego nie dziw się jeśli Twój mruczek, agresywnie reaguje na Twoją ulubioną ciocię, która odwiedza Cię raz na 2 tygodnie. Jeśli jesteś szczęśliwym posiadaczem kilku kotów, mogą one wydzielać w domu prywatne strefy. Dla jednego królestwem jest kuchnia, dla drugiego sypialnia, trzeci broni łazienki. Warto o tym pamiętać, ustawiając kuwety i miski z pokarmem oraz wodą, w różnych miejscach swojego domu. Problem bowiem pojawia się wówczas, gdy jeden kot narusza prywatność drugiego. Warto także zwrócić uwagę na ten problem w hodowlach. Jest on bowiem często uzależniony od cyklu rujowego kotek. W okresie przedrujowym kotki uporczywie próbują przepędzić rywalki. W niektórych przypadkach następuje tzw. synchronizacja rui – wówczas wspólnie przeżywają te trudne dni. Koty wykazujące agresję terytorialną na początku grożą swojemu przeciwnikowi sycząc, naprężając się i napuszając. Następnie przepędzają intruza. Agresja terytorialna może być skierowana w stosunku do innych zwierząt. Może również wystąpić jako agresja wobec człowieka. W lekkich postaciach pościg ustępuje w momencie opuszczenia przez drugiego kota okolicy uznawanej przez niego za własną – ulubionej półki, legowiska, miejsca na drapaku. W takich wypadkach stosunkowo łatwo można kotom pomóc. Gorsze są rokowania w sytuacji, w której kot przejawiający ataki agresji terytorialnej uznaje za własność właściwie wszystko, i w ogóle nie toleruje obecności drugiego zwierzaka, czy człowieka. To stosunkowo rzadkie wypadki, ale i takie się zdarzają. W przypadku takich kotów atak nie ustępuje z chwilą usunięcia intruza, ale jest kontynuowany. Atakowane zwierzę jest gonione tak długo, aż nie zostanie złapane, i nie zostanie dana mu nauczka – atak z użyciem zębów i pazurów. Takich zachowań nie powinieneś zostawiać bez reakcji, ponieważ może skończyć się to poważnymi zranieniami. Agresja samcza Ten typ agresji charakteryzuje głównie niewykastrowane kocury. U nich instynkt terytorialny jest bardzo mocno zaznaczony. Kocury bronią także samic i pożywienia. O ile w przypadku innych rodzajów agresji leczenie jest trudne i wymaga bardzo dużo cierpliwości, o tyle ten rodzaj agresji jest bardzo łatwy do usunięcia. Wystarczy zabieg kastracji, aby w organizmie kociaka hormony przestały wzbudzać agresywne zachowania. Agresja obronna Ten typ agresji charakteryzuje kociaki, które się boją bądź też odczuwają ból. Ten typ zachowania, który przejawia kot przyparty do muru, gdy nie widzi już możliwości ucieczki, i w swoim mniemaniu, walczy o życie. Jest to odpowiedź typu „wszystko albo nic”. Oznacza to, że agresja jest w mniemaniu kota ostatnią deską ratunku. Nie jest to więc pierwsza odpowiedź – na początku kot ucieka, potem jeśli widzi, że nie ma wyjścia, syczy i straszy przeciwnika, a jeśli i to nie daje rezultatu, zaczyna walczyć z całych sił i wkłada w to absolutnie całą energię. Na tym etapie kot nie jest już w stanie w sposób świadomy kontrolować sytuacji, ani ocenić, ile jego zaangażowania potrzebne jest do odsunięcia niebezpieczeństwa. Kot nie jest w stanie nawet zauważyć, że niebezpieczeństwo minęło. Kot na tym etapie jest bardzo niebezpieczny i nie ma tu znaczenia, czy w pobliżu będzie uspokajający głos opiekuna. Nie należy go uspokajać, bo często jeszcze bardziej potęguje się jego strach – najlepiej zostawić go w spokoju, żeby wrócił do równowagi i realnej oceny zagrożenia. Ten typ agresji koty często kierują w stosunku do dzieci. Nowo przybyły, mały mieszkaniec domu najpierw działa na instynkt terytorialny – zabiera kocią przestrzeń, potem hałasuje, a gdy nieco podrośnie krzyczy, ciągnie i sprawia ból. Dlatego też, jeśli decydujesz się na obecność kota w pobliżu małych dzieci, zawsze miej całą gromadkę na oku. Obserwuj malucha, zachowanie jego i kota, aby w odpowiednim momencie móc interweniować. Agresja obronna bardzo często dotyczy też kotów chorych, bądź odbywających wizytę w gabinecie weterynaryjnym. Z doświadczenia wiem, że odpowiednie podejście ma duże znaczenie w takich przypadkach. Dlatego jeśli jesteś razem ze swoim kotem u weterynarza, słuchaj dokładnie jego poleceń. W sytuacjach podbramkowych, kiedy konieczne jest unieruchomienie zwierzęcia, lekarz może zdecydować się na farmakologiczne znieczulenie kota. W fazie ataku może on bowiem zrobić krzywdę sobie, właścicielowi, bądź też lekarzowi. Innymi powodami wzbudzania agresywnych zachowań u kotów są: głośne, nieznane dźwięki, np: suszarka do włosów, odkurzacz, obcy ludzie w domu,nawet proste zabiegi pielęgnacyjne, które wymagają na przykład unieruchomienia (np. podanie tabletki, czyszczenie uszu czy obcięcie paznokci). Warto więc poznać charakter Twojego kota i czynniki wzbudzające u niego strach. Znajomość „mocnych i słabych punktów” zwierzaka jest kluczowa dla określenia sposobu postępowania, mającego na celu wykluczenie, lub przynajmniej poważne ograniczanie sytuacji wywołujących strach. Tak jak już wspomniałam, koty chore, czy takie, które odczuwają silny ból również mogą być agresywne. Nie dają one dotknąć miejsca, które boli – np. łapki którą wbił się kolec, co bardzo utrudnia badania diagnostyczne. Często problem agresji obronnej dotyczy kotów powypadkowych. Dlatego też jeśli znalazłeś kota po kolizji z autem – ostrożnie nakryj go kocem i przetransportuj do lekarza weterynarii. Nie staraj się za wszelką cenę go uspokoić, może wówczas skończyć się na pogryzieniu. Szczególnym rodzajem agresji ze strachu jest agresja do nierozpoznanego. To zestaw zachowań agresywnych w stosunku do członka stada dobrze znanego, a niekiedy wręcz lubianego, ale z jakichś powodów nierozpoznawalnego. Obserwuję ją często po powrocie od weterynarza, na przykład po kastracjach, po powrocie z wystawy, czy z obcej hodowli po kryciu. Nie jest to groźny typ agresji u kotów – na ogół kończy się na syczeniu, ogólnej dezorientacji i demonstrowaniu niechęci, ale najczęściej nie ma czynnych ataków, i stan ten trwa kilka dni. Agresja przemieszczona Jeśli jesteś opiekunem kotów, zapewne nieraz zauważyłeś, że kot pokłócony ze swoim starszym kolegą, atakuje młodszego. Właśnie na tym polega agresja przemieszczona. Agresja przemieszana może dotyczyć również ludzi, czy innych czworonożnych stworzeń. Kot zły na Ciebie może zaatakować Twoje dziecko, czy psa Co istotne, w tym przypadku kot często nie daje po sobie poznać, że jest zły – od razu atakuje, bez fazy wstępnej, czyli fazy grożenia. Ten typ agresji jest bardzo trudny do leczenia. Aby go usunąć bowiem należy usunąć pierwotny problem, a to wymaga szczegółowej obserwacji Twojego mruczącego przyjaciela. Agresja w zabawie Dlaczego kot jest agresywny podczas zabawy? Agresja w zabawie dotyczy głównie kotów zbyt wcześnie odstawionych od matki. Nie nauczone przez nią co jest zabawą, a co już nią nie jest, nie wiedzą co to ostrożność. Dlatego też w zabawie potrafią ugryźć czy dość dotkliwie podrapać. Kociak nie robi tego ze złości – po prostu nie wie, że to nie do końca akceptowane zachowanie. W tym przypadku odpowiednie szkolenie powinno wyeliminować problem. Podobnie rzecz ma się z kotami znudzonymi. Przez agresywne zachowania kot próbuje zwrócić na siebie Twoją uwagę. Dlatego tak ważna jest codzienna, co najmniej półgodzinna zabawa z Twoim kotem. Jakie czynniki sprzyjają powstawaniu agresji? Jakie koty są najbardziej agresywne? Obecnie sądzi się, że koty rasowe tj. koty brytyjskie czy koty perskie są bardziej agresywne niż ich europejscy krewniacy. Ja nie zgadzam się z tym stwierdzeniem. Według mnie bowiem, to nie rasa wpływa na zachowanie kociaka, a: wychowanie,okres socjalizacji,czynniki genetyczne,czynniki osobnicze,płeć,wiek. Wychowanie i okres socjalizacji Jeśli twój kociak został porzucony przez matkę, nie miał do czynienia z innymi kotami, może być nieufny w stosunku do nowego kolegi. Dlatego też jeśli marzysz o kilku kotach w domu, najlepiej przyzwyczajać kociaka do obecności innego mruczka od początku jego przebywania w domu. Musisz wiedzieć, że większość układu nerwowego kociaka rozwija się w pierwszych tygodniach jego życia, kluczowy jest więc tu okres 7-9 tyg. życia. Ważne jest wówczas dostarczanie kotu, dużej ilości różnych bodźców. Koty trzymane w klatkach, nie mające kontaktu z człowiekiem, mają większą predyspozycje do bycia agresorami. Koty w tym czasie wyrabiają sobie również „opinię” na temat różnych bodźców. Warto więc powiązać zdarzenia nieprzyjemne jak wizyta u weterynarza z przyjemnymi bodźcami – zabawą, przysmakiem. Wówczas następna wizyta nie będzie dla kociaka taka straszna. Nie należy także zapominać o przyzwyczajeniu kociaka do pieszczot, przytulania czy trzymania na kolanach. Kocięta, które w okresie młodości nie były nauczone bliskości z człowiekiem, będą miały problem w nawiązaniu z nim głębokiej więzi. Czynniki genetyczne Agresja, podobnie jak inne cechy charakteru zwierzaków mogą być dziedziczne. Naukowcy dowiedli, że jeśli matka kociaków jest agresywna, jej potomstwo ma większe predyspozycje do wykazywania agresji. Po pierwsze jest to uzależnione od genów, po drugie od wygenerowania negatywnych odczuć w psychice kociaka: kiedy ludzie podchodzą do mojej mamy, ona bardzo się boi, to znaczy, że ja też powinienem się bać. Takich zachowań bardzo trudno się pozbyć. Agresywne kotki zaś, powinny być eliminowane z rozrodu. Czynniki osobnicze Często zdarza się tak, że nie wiemy dlaczego koty są agresywne. Zdarza się, że koty pochodzące z jednego miotu, wychowane przez tych samych ludzi mają zgoła inne charaktery. Wpływ na to mogą mieć osobiste doświadczenia kota, jednak według mnie powodów niektórych zachowań agresywnych, po prostu nie da się wytłumaczyć. Płeć Jak wspomniałam wcześniej agresję częściej spotykamy u: kocurów niekastrowanych,kotek w rui,kotek, które dopiero co urodziły kociaki. Aby zapobiec tego rodzaju negatywnym zachowaniom, zalecam kastrację bądź sterylizację kotów. Wiek Agresja w większości dotyczy kotów starszych. Wiąże się to z kilkoma aspektami. Po pierwsze zazwyczaj są one schorowane (agresja obronna).Po drugie mają problemy z obserwowaniem otoczenia, z powodu osłabionego działania zmysłu wzroku czy słuchu. Do tego wszystkiego dochodzą zmiany nerwowe – porównywalne do ludzkiej demencji starczej. Starszy kot atakami przekazuje komunikat „abyśmy dali mu wszyscy spokój”. Aby pomóc takiemu kotu, należy zdiagnozować ewentualne choroby, które dotknęły Twojego mruczka i podjąć ich leczenie. Warto także wspomóc go karmami, bądź suplementami dla starszych zwierzaków, czy środkami wspomagającymi ukrwienie mózgu i narządów. Jak uspokoić agresywnego kota? Jak uspokoić agresywnego kota? Aby odpowiednio zareagować najpierw musisz rozpoznać rodzaj agresji. Agresja terytorialna Wyobraź sobie, że wprowadzasz do domu nowe zwierzę – kota, psa, lub też w Twoim mieszkaniu pojawia się nowy mieszkaniec. Twój „stary mruczek” zaczyna zachowywać się jakby wstąpiły w niego moce piekielne: syczy, puszy się, napręża, w końcu atakuje, z użyciem pazurów i zębów. W takim przypadku możesz przypuszczać, że masz do czynienia z agresją terytorialną. W momencie, gdy planujesz przygarnąć nowego kociaka, powoli przyzwyczajaj swojego wiernego mruczka do nowej sytuacji. Jak to zrobić? Najpierw koty trzymaj w osobnych pomieszczeniach, następnie możesz wymienić kocyki na których śpią – tak, aby poznały swoje zapachy. Kolejnym krokiem jest przyzwyczajenie starego mieszkańca do nowego kolegi. Agresja terytorialna – jak sobie z nią poradzić? W tym celu nowego kociaka zamknij w transporterze i przynieś do pokoju swojego starszego kota. Takie przyzwyczajanie do obecności zacznij od godziny, lub kilku godzin dziennie. Obserwuj jak zachowują się koty. Dopiero gdy będziesz pewny że nic nie grozi zwierzakowi wypuść go, ale miej nowych kolegów pod kontrolą, tak abyś w każdej chwili mógł zareagować. Podobnie sprawa ma się z wprowadzaniem nowego psa czy człowieka do środowiska kota. Aby nieco przekupić mruczka możesz skojarzyć obecność intruza z pozytywnym bodźcem – jedzeniem bądź zabawą. Agresja ze strachu W tym przypadku zapobieganie agresji łączy się z przezwyciężeniem przez kota strachu, a jak wiem z własnych doświadczeń nie jest to takie proste. Omówię tu 2 sytuacje: Strach przed głośnymi przed wizytą u lekarza weterynarii. Agresja ze strachu przed głośnymi dźwiękami Aby przezwyciężyć strach kota przed głośnymi dźwiękami, np. odkurzacza czy maszynki do golenia (szczególnie dotyczy to kotów długowłosych), należy stopniowo przyzwyczajać kota do tych strasznych dla niego bodźców. W tym celu, podobnie jak przy oswajaniu psów z odgłosami fajerwerków, możesz nagrać straszny dla kota dźwięk. Nagraną ścieżkę dźwiękową, puszczaj mu codziennie, na początku cicho, a potem coraz głośniej. Możesz łączyć to z przyjemnym odczuciem np. bawiąc się w momencie nagrania z kotem czy podając mu smakołyk. Agresja ze strachu przed wizytą u weterynarza Jeśli chodzi zaś o wizytę u weterynarza, przyzwyczajanie do nich warto rozpocząć od wczesnego wieku zwierzaka. Wizyty zapoznawcze na których kot będzie przytulany i głaskany przez lekarza warto zacząć od 8 tygodnia życia, czyli momentu w którym młody kociak trafia do nowego domu. Warto także po każdej nieprzyjemnej wizycie odwrócić uwagę kota smakołykiem bądź zabawką – podaną jeszcze w gabinecie. To bardzo ważne, ponieważ gdy smakołyk zostanie przez Ciebie podany po powrocie z wizyty, kot skojarzy przyjemne odczucia z domem a nie weterynarzem. Ja w swojej praktyce z kociętami i dorosłymi kotami stosuję zasadę nagradzania – po każdej wizycie kot bądź pies dostaje w moim gabinecie smakołyk. Maluchy często też biorę na ręce, dotykam ich łapek, brzucha, tak by wiedziały w przyszłości, że nic strasznego się nie stanie, gdy będę mu obcinać paznokcie, lub, gdy będę go badać przed szczepieniem. Musisz sobie jednak zdawać sprawę, że w niektórych przypadkach, konieczne będzie unieruchomienie agresywnego kota. Mogą do tego służyć kocyki, ręczniki, w które owijamy koty, bądź jedynie przykrywamy im głowy, czy torby iniekcyjne. W niektórych przypadkach konieczne staje się podanie środka uspokajającego. Agresja z bólu, choroby Aby zniwelować ten rodzaj agresji najłatwiej usunąć jego przyczynę. Jeśli więc, twój kot ewidentnie nie daje dotknąć swojej łapki, brzucha, ucha czy innej części ciała, zgłoś się z nim do lekarza weterynarii. Musisz także wiedzieć, że niektóre choroby mogą dawać objawy agresji. Należą do nich: cukrzyca,nadczynność tarczycy,choroby przebiegające z gorączką,choroby neurologiczne,nowotwory,padaczka,wścieklizna, Stąd też, jeśli twój kociak – wcześniej łagodny kanapowiec, zmienił się w agresywnego dominanta, również powinieneś zgłosić się z nim do lekarza – może być to bowiem objawem choroby. Agresja po wizycie u weterynarza Jeśli po wizycie u weterynarza, koty agresywnie reagują na kociaka, który właśnie wrócił od lekarza, nie próbuj na siłę wprowadzać go do grupy. Daj jemu i jego kolegom przyzwyczaić się do nowych, dziwnych zapachów. Po pewnym czasie znikną one z sierści kota i znów będzie rozpoznawany jako swój. Podobnie sprawa ma się, gdy Twój kot po wizycie u weterynarza nie da się dotknąć, gryzie, drapie. Nie próbuj go wówczas na siłę przytulać, uspokajać, daj mu chwilę na uspokojenie. Zamknij pokój w którym przebywa – ciche i ciemne miejsca, działają kojąco na zszargane nerwy kotów. Agresja w stosunku do dziecka Jeśli w Twoim domu w niedalekiej przyszłości pojawi się niemowlę, przygotuj do tego momentu, również i swojego kota. Nie organizuj pokoiku dziecięcego w pokoju, w którym przebywał do tej pory Twój kot. W domu wydziel miejsce do którego dziecko nie będzie miało dostępu – tak by kociak mógł się schować. Na kilka tygodni przed planowanym powodem możesz zacząć podawać kotu tabletki uspokajające takie jak Kalm Aid czy Zylkene. Warto też skorzystać z kocich feromonów w postaci wkładów do kontaktu. Warto też przyzwyczaić kota do zapachu nowego gościa – udostępniając kotu kocyk na którym spało dziecko, jego skarpetkę rękawiczkę czy inną część ubrań. Podając mu dziecięcy zapach, warto także nagrodzić kociaka np. smakołykiem. Leki i preparaty dla agresywnych kotów Jeśli usunąłeś ze środowiska bodziec, który wywoływał u kota agresję, bądź też próbowałeś go do niego przyzwyczaić, ale nie dało to oczekiwanego skutku, możesz zastanowić się nad podawaniem swojemu kotu łagodnych środków uspokajających, a bazie ziół i innych naturalnych składników, takich jak: Zylkene,Kalm Aid,For Kalm,Kalm Vet. Dobrym pomysłem, są również kocie feromony w postaci obroży, dyfuzorów czy wkładów do kontaktu. W sytuacjach bardzo trudnych lekarze ordynują niekiedy silniejsze leki uspokajające bądź psychotropowe jak np. fluoksetyna. Nie jest to sposób do stosowania na dłuższą metę, jedynie wspomagacz, podczas identyfikacji problemu, i dalszej terapii behawioralnej. Agresja u kota co robić? Zidentyfikuj problem – obserwuj w jakich sytuacjach kot jest się z behawiorystą bądź lekarzem weterynarii – pomoże Ci to wykluczyć ewentualne nie karz swojego kota za agresywne zachowanie – pamiętaj: przemoc rodzi przemoc, tym bardziej w przypadku zmieniaj gwałtownie środowiska zastosuj u niego kocie feromony bądź łagodne środki trać cierpliwości – aby oduczyć kota agresywnych zachowań potrzebny jest czas. Masz agresywnego kota i nie wiesz jak go poskromić? A może chcesz dowiedzieć się więcej o terapii behawioralnej? Opublikuj komentarz pod artykułem – na wszystkie pytania odpowiem tak szybko jak to możliwe. Jakie preparaty stosuje się u agresywnych kotów? Najczęściej stosowane łagodne preparaty dla agresywnych kotów to Zylkene, Kalm Aid, For Kalm, Kalm Vet. Jakie leki stosuje się u agresywnych kotów? W sytuacjach bardzo trudnych lekarze weterynarii ordynują niekiedy silniejsze leki uspokajające, jak np. fluoksetyna.
U samców natomiast wyczuwalne będą niewielkie wypukłości pomiędzy odbytem a ujściem układu moczowo-płciowego, które docelowo staną się jądrami. Powszechnie przyjętym schematem rozróżniania płci u kotów jest porównywanie ich narządów płciowych do znaków interpunkcyjnych – u kotek średnika, a kotów dwukropka. Należy
Wiosna to szczególny czas w którym przyroda budzi się do życia. To okres w którym również nasi czworonożni podopieczni czują wzmożony zew natury. Dlatego też, jeśli Twoja kotka nie jest wykastrowana, możesz się spodziewać, że po którymś ze spacerów zostanie kocią mamą. Chcąc uniknąć niechcianego potomstwa i jeśli nie planujesz rozmnażania kota, pamiętaj by go wykastrować. Jeśli jednak kotka zajdzie w ciążę, zadbaj o ten wyjątkowy czas, by czuła się komfortowo i bezpiecznie. Kotka w ciąży wymaga wtedy od nas szczególnej opieki i troski. Pojawiają się inne potrzeby dietetyczne, zachodzą zmiany w wyglądzie i organizmie kotki. Każda ciąża u kota, zarówno planowana, jak i nieplanowana, powinna być również omówiona z lekarzem weterynarii. Podczas wizyty lekarz doradzeni Ci w kwestii żywienia oraz opieki nad matką i kociętami. Ile trwa ciąża u kota? Ciąża u kota trwa nieco ponad dwa miesiące: około 9 tygodni. U kotów rasowych czas ten może być dłuższy niż u kotów nierasowych. Ze względu na krótki czas trwania ciąży, kociej mamie należy zapewnić spokój – przedwczesny poród może zakończyć się śmiercią maluchów. Brzuszek ciężarnej kotki nie będzie specjalnie duży aż do kilku tygodni przed porodem, a pierwszym objawem ciąży może być brak objawów rujowych. Samice w rui wydają z siebie głośne dźwięki, często ocierają się o domowników i różne przedmioty, tarzają się po podłodze. Jeśli zauważyłeś, że od jakiegoś czasu kotka nie ma rui, jednym z powodów może być właśnie ciąża. Kotka może być kilka razy do roku w rui i chociaż może być gotowa do zajścia w ciąże wcześnie (już około 6 miesiąca życia), to uważa się, że nie powinna płodzić potomstwa przed ukończeniem 18 miesięcy. Warto też wiedzieć, że u kotek występuje owulacja indukowana. Oznacza to, że do owulacji dochodzi w momencie zadziałania odpowiedniego bodźca, jakim jest stosunek płciowy. Gdy po owulacji nie dojdzie do zapłodnienia komórki jajowej, u kotki rozwija się hormonalna ciąża urojona, która trwa około 30 dni. U kotek ciążka urojona występuje rzadko (w przeciwieństwie do suk), a zmiany w zachowaniu są mniej nasilone. Może dojść do powiększenia gruczołu mlekowego, który często ulega stanom zapalnym. Dlatego ważna jest kontrola gruczołu mlekowego u kotki po rui. Ciąża u kota – Objawy Po czym rozpoznać, że nasza podopieczna spodziewa się młodych? Jakie są objawy ciąży u kota? Tak jak wspomnieliśmy, przez pierwsze tygodnie w wyglądzie kotki nie zachodzą większe zmiany. Jednym z pierwszych sygnałów, że kotka jest w ciąży może być brak objawów rui oraz stopniowe przybieranie na wadze. Dopiero ok 20 dniu ciąży można zaobserwować zaróżowione i nabrzmiałe sutki. Od tego momentu można również wykonać badanie USG by stwierdzić ciążę, ale dopiero ok 6 tygodnia, kiedy układ kostny płodów jest uformowany, w badaniu RTG można stwierdzić ich liczbę. Zazwyczaj wynosi ona od 3 do 6 kociąt. Po około 5 tygodniu brzuszek zaczyna się zaokrąglać i stopniowo będzie się powiększał. Bliżej 7 tygodnia możemy obserwować zmiany w zachowaniu kotki. Zaczyna szukać „gniazda wykotnego” czyli bezpiecznego legowiska w którym przyjdą na świat młode. W tym celu kotka może poszukiwać ustronnego miejsca i zacząć wchodzić np. do szaf. W okolicy 8 tygodnia widoczne są ruchy płodów, a brzuch kotki jest obwisły. Gruczoły mleczne są mocno powiększone i może się zacząć produkcja mleka. W czasie ciąży niektóre kotki mogą wykazywać skłonność do zwiększonego apetytu lub wręcz przeciwnie – mogą odmawiać pokarmu. Czasami pojawiają się też nudności (Tak, tak – u kotów również występuje zjawisko „porannych mdłości”), ale jeśli wymioty pojawiają się zbyt często, warto skonsultować się z lekarzem weterynarii. Mogą też pojawić się zmiany w zachowaniu. Kot w ciąży więcej śpi, szybciej się męczy i jest bardziej ociężały. Niektóre kotki mogą zacząć więcej mruczeć i być bardziej przyjacielskie. Inne wręcz przeciwnie – może zacząć unikać kontaktu chociaż wcześniej uwielbiała się przytulać. Poród Objawem zwiastującym nadchodzący poród jest zwykle pojawienie się mlecznej wydzieliny w sutkach. Ponadto tuż przed porodem temperatura ciała może spaść poniżej 38,9 stopni Celsjusza. Gdy zacznie się poród, kotka może głośno mruczeć, a Ty będziesz w stanie zauważyć skurcze. Krótko przed porodem kotka również intensywnie wylizuje okolice krocza. Sama akcja porodowa trwa od 4 do 8 godzin i w większości przypadków koty nie potrzebują pomocy przy porodzie. Przeważnie kotka rodzi od dwóch do sześciu kociąt. Młode rodzą się ślepe, dopiero po 7-10 dniach zaczynają otwierać oczy. Kociaki rodzą się w odstępach od 10 minut do godziny. Jeżeli wiesz, że kotka ma jeszcze w brzuchu kocięta, a urodzenie wcześniejszych zajęło jej więcej niż 3 godziny, zabierz ją do lekarza weterynarii. . Po urodzeniu każdego kociaka z dróg rodnych kotki powinno się wysunąć łożysko, które zazwyczaj kotka zjada. Matka liże nowo narodzone kocięta, aby pobudzić oddychanie. Czasami zdarza się, że kocia mama jest zbyt wyczerpana lub skupiona na rodzeniu kolejnego malucha, więc możemy jej w tym pomóc. Możemy pocierać norowodka delikatnie ręcznikiem, naśladując lizanie przez kotkę. Należy trzymać malucha głową w dół, co pomoże mu oczyścić drogi oddechowe z płynu. Kocia ciąża – Opieka i żywienia W przypadku, gdy ciąża u kotki zostanie potwierdzona, należy zapewnić jej odpowiednie żywienie (rodzaj i ilość karmy oraz sposób karmienia), co ma duże znaczenie dla prawidłowego rozwoju kociąt. Dieta kociej mamy powinna być bogata w niezbędne składniki odżywcze: białko pochodzenia zwierzęcego, witaminy i minerały. Dlatego najlepsza będzie karma z dużą zawartością mięsa i tłuszczu, odpowiednią strawnością i dużą ilością kalorii oraz tauryną. Niedobór tego aminokwasu może spowodować deformacje płodów, a nawet ich śmierć. Ciąża kota zwiększa zapotrzebowanie organizmu przyszłej mamy na wapń – potrzebują go maluszki do kształtowania swojego układu szkieletowego. Menu kotki można także urozmaicić o czyste mięso dobrej jakości oraz podroby np: wątróbkę. Pamiętajmy, że apetyt kotki w trakcie trwania ciąży może znacznie wzrosnąć – w okresie okołoporodowym kotka może przyjmować nawet 2 razy więcej pokarmu niż przed ciążą! Dobrze jest wtedy karmić kotkę małymi porcjami, ale często. Nie zaleca się stałego dostępu kotki w ciąży do karmy, ponieważ przez zwiększone zapotrzebowanie może to doprowadzić do otyłości, która nie dość, że jest szkodliwa sama w sobie dla zwierzęcia, to jeszcze może powodować komplikacje w trakcie porodu. Wielkość posiłków dla ciężarnej należy zwiększać już w 3 tygodniu ciąży, oczywiście cały czas kontrolując przyrost masy ciała. Oczywiście kotka powinna mieć nieograniczony dostęp do świeżej wody. Nową karmę należy wprowadzać stopniowo, mieszając ją z dotychczas stosowaną karmą, zaczynając od proporcji: 25% nowej karmy i 75% dotychczasowej karmy. Ilość nowej karmy należy zwiększać stopniowo tak, aby po 5-7 dniach stanowiła już 100% dawki. Pomoże to zmniejszyć ryzyko pojawienia się zaburzeń pokarmowych związanych z nagłą zmianą diety. Zapewnienie odpowiedniej diety jest bardzo ważne, ponieważ nieodpowiednie żywienie może skutkować niedożywieniem, które prowadzi do komplikacji w ciąży i przy porodzie czy braku laktacji. Ponadto istnieje ryzyko, że miot urodzi się słaby, a kotka nie będzie w stanie go wykarmić. Oprócz odpowiedniego żywienia, zapewnijmy kotce środowisko pozbawione stresu. Dobrze wiesz, że koty to zwierzęta ceniące sobie spokój i rutynę. Tym bardziej w czasie ciąży kotka potrzebuje ciepłego, spokojnego schronienia, gdzie nikt nie będzie jej przeszkadzał. Ciąża u kota – Podsumowanie Omawiając ciąże u kotów warto zwrócić uwagę na problem bezdomności. Schroniska i fundacje są przepełnione, dlatego też trzeba uświadamiać jak ważna jest kastracja kotek niehodowlanych. Może nie wiele osób o tym wie, ale dla kotki sam akt kopulacji jest bardzo nieprzyjemny, ze względu na budowę prącia kocura. Dodatkowo ciąża dla zbyt młodej kotki jest sporym obciążeniem dla organizmu i może stanowić zagrożenie dla jej zdrowia, a nawet życia! Korzyści wynikające z zabiegu są niewspółmierne do ewentualnej ciąży. Przeczytaj także: Jak karmić kota? Top 5 wskazanych i złych nawykówMam kotke trzy letnią kotke która na początku września się okociła(jeden przeżył)jakoś w półowie września wyszła od niego (byłam przekonana że na łowy)ale po kilku godzinach jej nieobecności(coraz częściej wychodziła ale po 2-3 godzinach wracała)ale jak nie było jej jakieś 5 godzin to zaczełam się martwić po 12nastu zaczełam pytać sąsiadów i powysyłałam im kotki
Producent żwirków ZAKOP I ZAPOMNIJ w ramach współpracy, z różnymi kocimi blogerami zamieszcza na swojej stronie, krótkie artykuły o kociej tematyce. Ode mnie przeczytać możecie krótki przewodnik, po najczęstszych problemach, z jakimi borykają się właściciele kotów. Koty to cudowne, wyjątkowe i magiczne stworzenia. Potrafią rozbawić do łez. Przychodzą pocieszyć, kiedy jesteśmy zmęczeni i smutni. Pilnują nas podczas choroby i wygrzewają obolałe miejsca. Zadziwiają sprytem i pomysłowością. Czasem jednak poprzez swoje zachowanie wysyłają sygnały, których nie rozumiemy lub które błędnie interpretujemy. Pewne problemy należą do swoistego kanonu zmartwień kociego opiekuna. W wielu przypadkach rozwiązanie jest bliżej, niż my myślisz i dzięki kilku zmianą da się wyeliminować problem. Zdarzają się jednak przypadki, w których nie obejdzie się bez pomocy specjalisty takiego jak behawiorysta lub zoopsycholog. Nie bój się zwrócić o pomoc. Kto pyta, nie błądzi. W końcu chodzi o zdrowie i komfort psychiczny twojego kota. Kot załatwia się po za kuwetą Pierwsze, o czym musisz pamiętać: koty nie są złośliwe. Kot nie jest zdolny do takich emocji. Nie planuje, nie knuje, po prostu nie potrafi myśleć perspektywicznie. Za każdym załatwieniem się poza kuwetą kryje się powód. Jedną z najczęstszych przyczyn są problemy z układem moczowym. Musimy udać się jak najszybciej do weterynarza i wykonać badanie moczu oraz badanie krwi. Właściwa diagnoza i leczenie to podstawa. Przebadałeś kota i jest zdrowy? Następnym pytaniem, jakie musisz sobie zadać to, czy kot jest wykastrowany. Jeśli nie, może być to powodem oznaczania terenu. Kolejną częstą przyczyną unikania kuwety jest stres. Może coś zmieniło się w kociej sytuacji życiowej? Pojawił się inny kot, pies, dziecko? A może robisz remont lub zaszły zmiany w czasie przebywania domowników poza domem? Wszystkie tego typu sytuacje mają ogromne znaczenie dla naszego zwierzaka. Weź pod uwagę jeszcze samą kuwetę. Ile jest kuwet w domu, gdzie stoją, jaki mają kształt? Przeanalizuj też jakiego żwirku używasz. Czy jest przyjemny dla kocich łapek, czy pozwala na wygodne kopanie i czy dobrze chłonie wilgoć? więcej o kuwetach i żwirkach: wybór kuwety wybór żwirku Kot atakuje ręce/nogi Polowanie to naturalne kocie zachowanie. Z instynktem nie wygrasz. Kiedy mały słodki kociaczek zaczyna dorastać, często zdarza się, że chodzimy podrapaniu i pogryzieni. Koty atakują głównie nogi i ręce. Po pierwsze zastanów się, w jakim wieku kot trafił pod twoją opiekę? Optymalny wiek to powyżej 12 tygodnia życia. Wcześniejszy czas grozi poważnymi problemami behawioralnymi. Zwróć szczególną uwagę, w jaki sposób bawisz się z kotem. Nie rób tego nigdy rękami, ponieważ kot zacznie je kojarzyć z polowaniem na ofiarę. Na rynku jest wiele rodzajów zabawek, wędek czy kopaczy. Na nich kot śmiało może się wyżyć. Tutaj przechodzimy do tematu zadbania o właściwe wybawienie i zmęczenie naszego zwierzaka. To bardzo ważne. Znudzony kot zaczyna rozrabiać albo popada w apatie. To naszym zadaniem jest zapewnienie mu właściwej stymulacji. Kolejną przyczyną agresji mogą być problemy zdrowotne- zawsze jeśli, coś cię niepokoi udaj się do weterynarza. Oczywiście znaczenie ma również czy kot przeszedł już zabieg kastracji. więcej o zabawie: jak się bawić z kotem Kot nie chce jeść dobrej karmy Przestawianie kota na nową karmę jest procesem. Do karm słabej jakości dodawane są wzmacniacze smaku i cukry, które uzależniają kota. Przestawiając kota na nową karmę, potrzeba czasu i samozaparcia. Umożliwia to na zaakceptowanie przez niego nowej karmy pod względem smaku oraz pozwala uniknąć rewolucji żołądkowych. Na początek mieszamy starą karmę z nową. Proporcje powinny wyglądać mniej więcej tak: pierwsze 5-6 dni podajemy do 20% nowej karmy i 80% starej, po tym czasie mieszamy karmy 50% na 50%, po kolejnych kilku dniach obserwując kota, dajemy już 80% nowej karmy i 20% starej. W finalnym etapie kot dostaje wyłącznie nową karmę. Cały proces może przebiegać w zależności od potrzeb kota od 2 do kilkunastu tygodni. Warto pomyśleć nad dosmaczaniem nowej karmy. Możesz wykorzystać do tego ulubiony przysmak, sosiki, smalec gęsi lub kaczy albo olej z łososia. I nie zapomnij o dużej dawce zaparcia i samokontroli. wiecej o przestawianiu: przestawianie kota na nową karmę Kot niszczy meble i domowe sprzęty Najważniejsze, o czym musisz pamiętać: drapanie leży w kociej naturze i jest zupełnie normalne. Pozwala naszemu tygrysowi na rozciągnięcie się, rozładowanie stresu oraz pozbycie się martwych łusek z paznokcia. Kot to zwierzę terytorialne. Potrzebuje oznaczać dom i zostawiać swój zapach. Musimy mu więc zapewnić miejsca, w których może to robić. Podstawową sprawą jest wybór drapaka. Koty mają różne preferencje i to je przede wszystkim musimy brać pod uwagę. Drapaki pionowe lub poziome, z sizalu lub kartonu, wyższe, niższe. Rynek drapaków jest bardzo bogaty i na pewno znajdziesz coś odpowiedniego. Kolejną ważną kwestią jest lokalizacja drapaka. Powinien stać w atrakcyjnym dla kota miejscu, najlepiej w pokoju w którym kot przebywa wraz z domownikami. Najlepszą opcją jest rozstawienie różnych typów drapaków w różnych częściach domu. Kupiłeś nowy drapak i kot z niego nie korzysta? Musisz go do tego zachęcić. Jeśli Twój kot upodobał sobie jakiś mebel, spróbuj go zakryć lub zasłonić, a jeśli nie ma takiej możliwości zabezpieczyć dwustronną taśmą klejącą. W tym czasie popsikaj nowy drapak kocimiętką, połóż na niego ulubione zabawki lub smakołyki oraz spróbuj go sam trochę podrapać. Nie zapomnij śledzić Kotuszkowo na Facebooku i Instagramie4. Dopuszcza się potwierdzenie rejestracji kocura w klubie felinologicznym - drogą mailową z oficjalnego adresu stowarzyszenia, w którym kocur jest zarejestrowany. § 31. Kotka hodowlana – częstotliwość miotów. 1. Zabrania się nadmiernej eksploatacji kotki w hodowli. 2.
Jak w temacie, moja 7-miesięczna kocica niespodziewanie dostała swojej pierwszej czas tamu przygarnęliśmy kilkuletniego kocura, miał zostać gdzieś porzucony więc zgodziłam się go ludzi,którzymi mi go dali otrzymałam także książeczkę zdrowia, zapewniali mnie,że kot jest wykastrowany, w książeczce tez jest data i miałam zamiar poddać sterylizacji około roku, zresztą nie mam teraz funduszy ( za granicą to drogi zabieg).Jako,że kocur miał być wykastrowany nie bałam się o kotkę i spałam spokojnie(koty są niewychodzące).Aż do rzekomo(teraz tak uważam) wykastrowany, zaczął kryć moja kocicę:-/ Na początku myślałąm, że to instynkt lub przejaw dominacji dlatego tak na nią wchodzi, ale kiedy dokładniej się przyjrzałam to okazało się ,że kryje ją dosłownie i w w to możliwe,że kocur jeśli jest wykastrowany mimo wszystko potrafi spółkować,ale jest bezpłodny?Nie słyszałam o czymś takim, o próbie krycie owszem,ale nie o takim z prawdziwego 2 jeśli poprzedni właściciele mnie nie okłamali i naprawdę zabrali kota na ten zabieg czy to możliwe,że został,że przeprowadzony niefachowo, nie wiem kiedyś obiło mi się o uszy,że kot,może mieć jąderko zstępujące gdzieś ukryte w środku, albo jak lekarz dokładnie nie wytnie tego co trzeba, kot nadal jest wiem już co mam myśleć,dla znajdę jakiś dom bo tu dużo ludzi się ogłasza,że przyjmie kociaka,ale będę wściekłą na poprzednich właścicieli za to,że mnie okłamali byle by ktoś kotaMożna również skorzystać z pomocy fizjoterapeuty uroginekologicznego, który podpowie, jak dbać o blizny i jakich zachowań unikać, oraz pokaże odpowiednie ćwiczenia. W okresie połogu na
zapytał(a) o 17:29 Jak odróżnić kocura od kotki Proszę o pomoc Odpowiedzi pryzmaty odpowiedział(a) o 17:36: Skoro sie pytasz jak odroznic to Ci napisala, w czyn problem Mój stary kocur miał sutki Ale był kocurem Sarsa <3 odpowiedział(a) o 17:56: Ale ty jesteś ham_s_ki Sarsa <3 odpowiedział(a) o 17:57: Oczywiście mówię to do tego który zadake pytanie blocked odpowiedział(a) o 18:08 Kocur ma jaja, nie wiedziałeś? Totki to trikolorki (mają 3 kolory) a koty nie :) EKSPERTAll Rekin odpowiedział(a) o 21:30 Kocica ma pod ogonem dwie dziury ze sobą prawie połączone, u kocura jest spora przerwa pomiędzy dziurami. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
.